Vikivakar

Sunnan yfir sæinn breiða

sumarylinn vindar leiða.

Draumalandið himinheiða

hlær- og opnar skautið sitt.

Vorið kemur, heimur hlýnar,

hjartað mitt !

Gakk þú út í græna lundinn,

gáðu fram á bláu sundin.

Mundu, að það er stutt hver stundin,

stopult jarðneskt yndi þitt.

Vorið kemur, heimur hlýnar,

hjartað mitt !

Allt hið liðna er ljúft að geyma

- láta sig í vöku dreyma.

Sólskinsdögum síst má gleyma,

segðu engum manni hitt !

Vorið kemur, heimur hlýnar,

hjartað mitt.