Hæ, hoppsa sí

Hæ, hoppsa-sí hæ hoppsa-sa!

Svona, elsku vinur, upp með húmorinn!

Hæ, hoppsa-sí hæ hoppsa-sa!

Vertu kátur núna, nafni minn!

Við siglum beint í austurátt

yfir Atlanshafið fagurblátt,

og sólin skín á himni hátt.

Vertu kátur núna, nafni minn.

Og seglum skartar gnoðin glatt

eins og glysgjörn snót með nýjan hatt,

og ögn hún hallar undir flatt.

Vertu kátur núna, nafni minn.

Og stinnur byr í stögum hvín

eins og strokin séu fíólín

og aldan freyðir eins og vín.

Vertu kátur núna, nafni minn.

Og óðum styttist áfanginn,

og að okkur flykkist máfurinn

með gamalkunna sönginn sinn.

Vertu kátur núna, nafni minn.

Við komnir erum loks til lands,

þar sem lokkandi bíður meyjafans

með gleði, söng og dunandi dans.

Vertu kátur núna, nafni minn.

Í meyjanna fansi ein þó er

sem að öllum léttar fótinn ber

og gaum í laumi hún gefur þér.

Vertu kátur núna, nafni minn.

Og þegar sól í felur fer,

þá mun fljóðið unga bjóða þér

í lyngivaxna laut með sér.

Vertu kátur núna,nafni minn.

Svo vefjar um þig armar tveir,

meðan angar í vitum þér lyng og reyr.

En um það tölum við ekki meir!

Vertu kátur núna, nafni minn.