Harmóníka
Harmonikan er skilgreind sem hljómborðshljóðfæri en tæknilega séð er hún samblanda af blásturs- og hljómborðshljóðfæri; tónninn sem hljómar stafar af tónfjöðrum sem tiltra við loftstreymi frá belgnum. Allar tónfjaðrirnar eru litlar, einnig þær sem gefa djúpa bassatóna, og því er pláss fyrir marga tóna í hljóðfærinu sem gerir það að verkum að harmonikan hefur mjög breitt tónsvið þrátt fyrir að vera ekki svo stórt hljóðfæri.
Harmonikan barst til Íslands á síðustu áratugum 19. aldar og öðlaðist fljótt miklar vinsældir. Hún var fyrst og fremst danshljóðfæri og eftir aldamótin 1900 voru góðir harmonikuleikarar manna vinsælastir. Þeir ferðuðust langar leiðir í misjöfnum veðrum með hljóðfærið á hestbaki og léku fyrir dansi í 10-12 tíma. Ætla má að þá hafi það viðhorf mótast að harmonikan sé danshljóðfæri og hefur það verið ríkjandi allt fram á daginn í dag.
Hér vantar eitthvað um harmonikkunám
Námsleiðir í boði
Jón Þorsteinn Reynisson harmonikuleikari hóf tónlistarnám sitt í Tónlistarskóla Skagafjarðar, og stundaði síðar nám við Konunglega tónlistarháskólann í Kaupmannahöfn þar sem hann lauk bakkalárgráðu árið 2015 og meistaragráðu árið 2018.
Jón hefur skipulagt og tekið þátt í hinum ýmsu tónlistarverkefnum hvort heldur sem er í nútímatónlist, klassískri tónlist, tangótónlist eða öðrum tónlistarstefnum. Hann er nú sjálfstætt starfandi tónlistarmaður, og tónlistarkennari við Tónlistarskóla Eyjafjarðar og Tónlistarskólann á Akureyri.
Jón er meðlimur í íslenska harmonikutríóinu ítríó, sem spilað hefur víða í Evrópu við góðan orðstýr, og lauk Advanced post-graduate diplómu í september 2022 frá Konunglega tónlistarháskólanum í Kaupmannahöfn.